مگه قول نداده بودی اشک منو در نیاری
مگه قول نداده بودی نری تنهام نذاری
حرمت رفاقت این بود که منو جا بزاری
توی تنهایی بپوسم تا جلوم کم نیاری
مگه قول نداده بودی با من خسته بمونی
توی تنهایی و غربت با من خسته بخونی
آخه ظالم به من بگو چی کم گذاشتم
من که تو تنهایی ها تنهات نذاشتم
چشم به راه من نمون بزار برم عادتمه
من با تنهایی رفیقم این تنها راه چارمه
توروخدا گریه نکن نسوزون این قلب منو
بترس از اون روز که بمیرم بفهمی بعد قدر منو...
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند